ایروان ارمنستان

ماتناداران (Matenadaran)

این یک ساختمان عظیم بازالتی (طاق مارک گریگوری) است که نمونه ای از معماری ارمنی قرون وسطایی است.

ماتنداران در سال 1959 بر اساس مخزن دولتی نسخه های خطی تأسیس شد. واژه ماتناداران در ترجمه ارمنی به معنی مخزن نسخ خطی است. در سال 1962، به نام مسروپ ماشتوتس - خالق نوشتار ارمنی در اوایل قرن پنجم پس از میلاد نامگذاری شد.

این یک موسسه منحصر به فرد نسخه های خطی باستانی است که در آن 17 هزار نسخه خطی نگهداری می شود که از این تعداد 14.5 هزار نسخه ارمنی و 2.5 هزار نسخه به زبان های خارجی - عربی، آشوری، فارسی، هندی، روسی، گرجی، لاتین و اتیوپیایی هستند. . بسیاری از کتاب ها دارای جلدهای تزئینی یا طلایی، نقره ای و عاج هستند که با سنگ های قیمتی منبت کاری شده اند. در حال حاضر، این مجموعه به رشد خود ادامه می دهد - سهم قابل توجهی در گسترش آن توسط نمایندگان دیاسپورای ارمنی در اروپا، ایالات متحده و غیره انجام می شود. در سال 2011، ساختمان جدید Matnadaran افتتاح شد که توسط معمار شناخته شده آرتور طراحی شده است. مسچیان. او به عنوان یک نوازنده، تعداد فزاینده ای از نسخه های خطی را به عهده گرفت.

در لابی ساختمان، می توانید موزاییک نبرد آواریر و سه گانه تاریخ ارمنستان را در اطراف راه پله (هنرمند ون خاچاتور) مشاهده کنید. جلوی درب ورودی ماتانداران، مجسمه مسروپ ماشتوتس و کوریون - مورخ قرن پنجم، شاگرد مسروپ مشتوتس - قرار دارد.

در امتداد طاق‌های جلویی ساختمان، مجسمه‌هایی از بزرگان فرهنگ ارمنی وجود دارد که سهم ارزشمندی در زندگی تاریخی و فرهنگی ارمنستان داشته‌اند: بناهای یادبود مووسس خورناتسی، مخیتر قوش، فریک، توروس روسلین، گریگور تاتواتسی و آنانیا شیراکاتسی. . با نگاهی به ساختمان به نظر می رسد که آن مجسمه ها نگهبانان متناداران هستند.

قدیمی ترین قطعات نسخه های خطی مربوط به قرن پنجم تا ششم است، قدیمی ترین تصاویر و مینیاتورها در کتاب مقدس اچمیادزین است که به قرن ششم باز می گردد. قدیمی ترین نسخه خطی کامل انجیل لازاروس مربوط به سال 887 است که بزرگترین آن چارنتیر-موچه (صومعه رسولان مقدس موچه، 1202-1200، 55×70.5 سانتی متر، 27.5 کیلوگرم) و کوچکترین آنها تقویم (1434) است. ، 4*4). 3 سانتی متر، 19 گرم).

در متناداران در زمینه مطالعه و نشر آثار مکتوب ارمنی، بررسی مباحث متن شناسی، منبع شناسی، دیرینه شناسی، نقاشی کتاب قرون وسطی و تاریخ نگاری کار پژوهشی در حال انجام است.

کاسکاد (Cascade)

آبشار بخش واقعاً باشکوهی از شهر است که در آن هنر، زندگی شهری، مجموعه‌های معماری عظیم، فضاهای سبز به زیبایی ترکیب می‌شوند و یک فضای هیجان‌انگیز در ایروان ارمنستان را تشکیل می‌دهند.

مردم محلی کل این منطقه را "آبشار" می نامند. برخی از آثار دیدنی هنر معاصر در اینجا در فضای باز به نمایش گذاشته شده است.

Cascade Yerevan قلب تپنده شهر است. اینجا جایی است که تمام کنسرت های فضای باز برگزار می شود، اینجاست که می توانید بهترین منظره ایروان را ثبت کنید.

ساخت آبشار در سال 1971 آغاز شد و بخشی از آن در سال 1980 به پایان رسید. اما از آن زمان به بعد، بنای یادبود برای جذابیت و منحصربفردتر شدن آن در حال بازسازی بود. فرم نهایی و فعلی این ساختمان پلکانی از آخرین مرحله مرمت در سال 1988 در آنجا پابرجا بوده است.

توجه به این نکته ضروری است که Cascade صرفاً به این پلکان عظیم اشاره نمی کند به لطف سرمایه گذاری ها و ارتباطات تاجر ارمنی-آمریکایی و مجموعه دار آثار هنری جرارد کافسجیانس، کاسکاد به موزه ای روباز و روباز از هنر مدرن تبدیل شده است. هنرمندانی چون فرناندو بوترو (مجسمه‌ساز کلمبیایی)، لین چادویک (مجسمه‌ساز بریتانیایی، یکی از غول‌های هنر قرن بیستم)، بری فلانگان (مجسمه‌ساز ولزی)، استانیسلاو لیبنسکی و یاروسلاوا بریشتووا (زوج چک)، پل کاکس (انگلیسی) Plensa (هنرمند و مجسمه ساز اسپانیایی کاتالان) در Cascade به نمایش گذاشته خواهد شد و همه رهگذران این فرصت را خواهند داشت تا از شاهکارهای خود به صورت رایگان، فقط در هنگام پیاده روی صبح یا عصر لذت ببرند.

اگر به کاسکاد به عنوان یک ساختمان نگاه کنیم، می توان ادعا کرد که چند طبقه است. در هر طبقه، ساختمان آثار هنری متمایز را به نمایش می گذارد و فضایی منحصر به فرد را منتقل می کند. هر "طبقه" همچنین دارای یک سالن داخلی با آثار هنری مختلف معاصر و پله برقی های اتوماتیک است. موزه‌های با دسترسی آزاد بیشتری در داخل ساختمان وجود دارد، از جمله یک موزه-فروشگاه هنر مدرن با دسترسی آزاد، نمایشگاه‌های موقت هنرمندان مشهور ارمنی و بین‌المللی، و بالاتر از آن، موزه قصر کریستال سواروسکی.

کاسکاد نه تنها به خاطر این آثار هنری با ارزش، بلکه به خاطر منظره فوق العاده ایروان که می توان از بالای آبشار تماشا کرد و کوه آرارات که در پشت ساختمان های صورتی نمادین ایروان ایستاده است، مورد علاقه است.

به دلیل ظهور اخیر کافه های تراس دنج که امکان گردهمایی های دوستانه، گفتگوهای پر جنب و جوش و چرا که نه، جلسات کاری سازنده را فراهم می کند، آبشار نیز به محلی برای معاشرت جوانان تبدیل شده است.

پای پله‌های کاسکاد همچنین به مکانی عالی برای کنسرت‌های جاز، کلاس‌های مسترکلاس رقص سنتی ارمنی و غیره تبدیل شده است.

کلیسای جامع سنت گریگور روشنگر (St. Gregory the Illuminator church)

ارمنستان اولین کشوری است که در سال 301 تعلیم مسیح مقام یک دین دولتی را دریافت کرد که عمدتاً به لطف گریگوری روشنگر امکان پذیر شد.

سنت گریگوری روشنگر در حال حاضر بزرگترین معبد کلیسای حواری ارمنی در جهان است. در مرکز شهر ایروان واقع شده است. این کلیسا به ابتکار وازگن اول کاتولیکوس تمام ارامنه ساخته شد و به 1700 سالگرد پذیرش مسیحیت در ارمنستان وقف شد. پدرسالار شخصاً یک سنگ یادبود در محل ساخت کلیسا قرار داد. مراسم برکت کلیسا توسط گارگین A کاتولیکوس تمام ارامنه در سال 1997 در روز عید بشارت مریم مقدس در 7 آوریل انجام شد.

این مجموعه توسط معمار استپان کورکچیان طراحی شده است. ساخت کلیسا در سال 1996 آغاز شد و در سال 2001 به پایان رسید. از جمله میهمانان محترم در مراسم تقدیس کلیسای جامع مادر، پاپ ژان پل دوم رم بود.

بقایای سنت گرگوری، روشنگر توسط کاتولیکوس تمام ارامنه گارگین دوم نرسیسیان از کلیسای سن گرگوریو آرمنو در ناپل در سال 2000، در کلیسا نگهداری می شود. کلیسای جامع مجموعه عظیمی است که از کلیسای اصلی (1700 صندلی)، کلیسای سنت تردات و سنت اشخن (هر دو 150 صندلی)، یک حیاط و یک ناقوس تشکیل شده است. شاه تردات و ملکه اشخن از گرگوری قدیس در گسترش مسیحیت در ارمنستان حمایت کردند.

برج ناقوس متشکل از 30 طاق و حیاط در ورودی کلیسا قرار دارد. زیرزمینی در زیر کلیسا وجود دارد که محل یادبود سنت گرگوری روشنگر، کتابخانه، سالنی برای سخنرانی و سخنرانی، دفاتر است. مساحت کل مجموعه حدود 3822 متر مربع است. ارتفاع 54 متر

پله هایی با طراحی زیبا به ورودی کلیسای جامع منتهی می شود. در سمت چپ پله ها مجسمه زوراور آندرانیک (زوراوار - یک رهبر نظامی به زبان ارمنی) قرار دارد که از سال 2002 در اینجا ایستاده است. آندرانیک اوزانیان یک فدایی و فرمانده مشهور ارمنی بود. از اینجا پارک دایره‌ای شروع می‌شود که به پارک جوانان نیز معروف است، که 5 کیلومتر از مرکز شهر امتداد دارد.

این مجموعه عمدتاً از آهن و بتن یکپارچه ساخته شده و با توفی نارنجی روشن از پایتخت تاریخی ارمنستان یعنی آنی روبرو شده است. با ظاهر باشکوه خود از بسیاری از نقاط پایتخت دیده می شود.

کلیسای اصلی این مجموعه با اهدای ریچارد الکساندر مانوقیان و لوئیز مانوجیان سیمون به یاد پدر مرحومشان الکس منوگیان و همسرش ماری منوگیان ساخته شده است. ساخت دو نمازخانه مجموعه با اهدای نظر و آرتمیس نظریان و کورک و لیندا کورکیان به پایان رسید. این ناقوس با کمک ادواردو ارنکیان ساخته شد.

میدان جمهوری (Republic Square)

میدان جمهوری قلب ایروان است، پایه طرح کلی ایروان که در سالهای 1924-1936 توسط معمار الکساندر تامانیان طراحی شد. در مرکز شهر ایروان، در تقاطع اتصال به خیابان های ابوویان، نعلبندیان، امیریان، وی.سرگزیان و خیابان تیگران متس واقع شده است.

در دوران شوروی، میدان جمهوری به نام لنین نامگذاری شد. مجسمه لنین (مجسمه ساز S. Mercurov، معماران N. Paremuzova، L. Vardanov) قبلاً در قسمت جنوبی میدان نصب می شد که در سال 1991 برچیده شد.

مجموعه معماری میدان شامل ساختمان های موزه تاریخ ارمنستان، دولت جمهوری ارمنستان، اداره پست مرکزی جمهوری ارمنستان، هتل ماریوت ارمنستان، وزارتخانه های سابق امور خارجه و نیرو است. ساختمان‌های اصلی در توف صورتی و زرد به سبک نئوکلاسیک با استفاده گسترده از نقوش ارمنی ساخته شده‌اند. ساخت چهار ساختمان اصلی در سال های 1926-1958 انجام شد. معمار خانه دولت آل تامانیان بود. پس از مرگ او، در 1936-1952، کار توسط پسرش، G. Tamanyan به پایان رسید. مارک گریگوریان و ادوارد ساراپیان طراحان ساختمان هتل و اداره پست هستند. ساختمان‌های وزارت‌های امور خارجه، نیرو و امور سرزمینی جمهوری اسلامی ایران توسط سامول صفریان و ورازدات ارشاتیان طراحی شده است. نمای نهایی ساختمان موزه تاریخی ارمنستان و گالری ملی ارمنستان در سال 1975 به دست آمد. آنها توسط معمار مارک گریگوریان طراحی شدند.

ساعت اصلی ایروان نیز در میدان جمهوری، بر روی برج ساختمان دولت قرار دارد، در سال 1941 نصب شده است. قطر ساعت 3 متر 60 سانتی متر است، عقربه بزرگ با طول 170 سانتی متر وزن 4 کیلوگرم دارد. 850 گرم و دست کوچک با طول 110 سانتی متر وزن 3 کیلوگرم و 500 گرم دارد. ساعت توسط آرتسرون یاورویان - اولین ساعت ساز ساعت بر روی برج قرار گرفت. ساعت میدان جمهوری از نظر فنی تنها یک بار در سال 2001 تغییر کرد، زمانی که قسمت مکانیکی آن با یک ساعت الکترونیکی جایگزین شد.

فواره های آواز مرکزی ایروان در میدان جمهوری قرار دارند و توسط معمار A. Tamanyan در سال 1939 طراحی شدند، اما تنها در سال 1955 توسط معمار E.Sarapyan ساخته شدند و در سال های 1970 و 1988 به فواره های آواز رنگارنگ تبدیل شدند. فواره ها در سال 2007 بازسازی شدند و مجهز به تجهیزات روشنایی و صدا با کنترل کامپیوتر شدند و در سپتامبر 2011 فواره های جدید ساخته و مدرن شدند.

امروزه میدان به شکل بیضی شکل است و قسمت مربع با فواره ها و حوض در مجاورت آن قرار دارد. سبک معماری خانه دولت تأثیر تعیین کننده ای در ایجاد تصویر تزئینی مجموعه میدان داشت و نسبت حجم های میدان، ارتفاع ساختمان ها را تعیین می کرد. طاق های منعطف، تزئینات ملی و پالت صورتی کمرنگ در میدان غالب است.

میدان جمهوری یکی از مکان های تفریحی مورد علاقه است. کنسرت هایی در فضای باز اغلب در اینجا برگزار می شود که معمولاً با آتش بازی های باشکوه به پایان می رسد. هر ساله بزرگترین درخت کریسمس اصلی جمهوری در میدان جمهوری برپا می شود و مراسم جشنی در شب سال نو برگزار می شود.